مادر بزرگ ها با قصه های زیبا میزبان مهربان شب یلدا - وبلاگ ورزش و تندرستی

به گزارش وبلاگ ورزش و تندرستی، هنوز هم سنت های خوب جاریست مثل شب یلدا و دیدار با بزرگترها البته این شب بیشتر پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها میزبان هستند و شبی به یادماندنی را رقم می زنند.

به گزارش خبرنگار از ، شب چله یا شب یلدا که به اولین شب زمستان به عنوان بلندترین شب سال گفته می گردد، با آیین ها و شور و هیجان خاصی در سراسر کشور همراه است.

در فرهنگ مردم جنوب کرمان ومنطقه منوجان، زمستان به دو بخش چله بزرگ (چله کلان) و چله کوچک (چله خرد) تقسیم شده است که چله بزرگ از (اول دی ماه تا دهم بهمن ماه) می باشد و چهل روز کامل و چله کوچک از (یازدهم بهمن تا سرانجام بهمن ماه) 20 روز کامل و به همین دلیل، چون 20 روز کمتر است چله کوچک نامیده شده است.

غروب آخرین روز چله بزرگ جشن برگزار می شد، و مردم دور هم جمع می شدند و از این جشن لذت می بردند و در نهایت با برپایی آتش و خواندن شعر و پایکوپی بدور آتش، سده را جشن می دریافتد.

این دو برادر (چله بزرگ و چله کوچک) در هشت روز در کنار همدیگر هستند که آن 8 روز را (چار چار) می نامند. به چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز اول چله کوچک گفته می گردد.

پس از چار چار نوبت به اهمن وبهمن پسران پیرزن (ننه سرما) می رسد که خودی نشان دهند 10 روز اول اسفند را اهمن و 10 روز دوم اسفند را بهمن می گویند.

در روستای مهرآباد منوجان شب یلدا همراه با جشن شبانه و دور هم نشینی و بیداری تا پاسی از شب و جمع شدن تمام فامیل و خانواده در منزل بزرگتر ها و ریش سفیدان و خانه مادر بزرگ همراه است.

جمعه حیدری بزرگ طایفه رمشکی ها درباره آداب و رسوم این مردم می گوید: روستای مهرآباد دارای سه طایفه بزرگ رمشکی مارزی و بشاکردی می باشد و در شب یلدا از همه دعوت به عمل می آید و بزرگان هر سه طایفه در یک لهر و زنان و بچه ها در لهر دیگر در کنار (کودم) (جایگاهی که با گل رس درست میگردد و مخصوص روشن کردن آتش شب یلدا می باشد در وسط لهر یا (کپر) و همه دور آن آتش می نشینند.

وی اضافه نمود: میزبان شب چله مادر بزرگ است، اما همه در این شب جنب و جوش خاصی دارند و هر کسی هر چه در خانه دارد بر روی سفره شب یلدا می گذارد.

حیدری با اشاره به سفره شب یلدا گفت: از جمله اسباب پذیرایی شب یلدا می توان به انواع حلوا هایی مثل چنگال (نوعی حلوا که با نان بزک و خرما آویشن روغن محلی) تهیه می گردد؛ خرما بریز، حلوای دوشابی جلابی، حلوای شکری، کسور، گون، انواع نان محلی (تی موش، بزک، کرسک، تنکی، پراته ای نام برد که برای پذیرایی از شب یلدا درست می نماید از رسوم شب چله (شب یلدا) مردم روستای مهرآباد منوجان می باشد.

عیسی بشکردی بزرگ طایفه بشکردی ها در رابطه شب چله گفت: دریافت فال محلی در کنار فال حافظ از رسوم شب یلدا در این روستا است که بزرگتر فامیل برای تک تک افراد خانواده انجام می دهد و با قرائت و تعبیر این فال، سبب شادی آن ها می گردد.

وی اضافه نمود: آچا یا قصه گویی مادر بزرگ و بزرگان خانواده هرکدام به نوبت یک آچا می گوید و گاهی یک قصه پند آموز است گاهی یک رمان قدیمی از دیگر آیین های زیبای این شب است.

علی پیشی بزرگ طایفه مارزی ها گفت: در این شب از مهمانان با چنگال(نوعی شیرینی محلی) پذیرایی میگردد و شیرینی و حلاوت آن نشان از دوستی و صمیمت مردم روستا محسوب میگردد و شیرین کامی برای همه بهمراه دارد.

وی بیان نمود: با این که این مراسم و سنت های زیبا که بخش زیادی از آن با تغییر سبک زندگی، رو به تغییر گذاشته است، اما ما هرساله آن رو به طور مشترک بین هر سه طایفه بر گزار می کنیم و هر سال یک طایفه میزبان خواهد بود که این رسم علاوه بر ایجاد صفا و صمیمیت و انجام سنت حسنه صله ارحام، سبب برطرف کدورت ها و دلخوری های فامیلی و خانوادگی هم می گردد.

شب چله، هرساله در روستای مهرآباد برگزار می گردد واین در حالیست که بسیاری از این آیین ها، رو به فراموشی رفته است؛ و حیف است که این سنت های زیبا از صحنه روزگار محو گردد.

گزارش از طالب گل افشانی