تومور پاروتید یا بناگوشی چه علائمی دارد و چطور تشخیص داده می گردد؟ - وبلاگ ورزش و تندرستی

به گزارش وبلاگ ورزش و تندرستی، غدد پاروتید دو غده بزاقی هستند که درست در جلوی گوش ها در هر طرف صورت قرار دارند. غدد بزاقی برای یاری به جویدن و هضم غذا بزاق فراوری می نمایند.

غدد بزاقی زیادی در لب ها، گونه ها، دهان و گلو وجود دارد. تومور ها می توانند در هر یک از این غدد ایجاد شوند، اما غدد بناگوشی شایع ترین محل تومور های غدد بزاقی هستند. بیشتر تومور های پاروتید غیر سرطانی (خوش خیم) هستند، اگرچه بعضی از تومور ها می توانند سرطانی شوند.

تومور های پاروتید اغلب باعث تورم در صورت یا فک می شوند که معمولاً دردناک نیست. علائم دیگر عبارتند از بی حسی، احساس سوزش یا سوزش در صورت، یا از دست دادن حرکت صورت.

درمان تومور پاروتید معمولاً با جراحی برای برداشتن تومور است. اگر تومور حاوی سلول های سرطانی باشد، ممکن است درمان های اضافی توصیه گردد.

تشخیص

آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص تومور پاروتید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه فیزیکی پزشک فک، گردن و گلوی شما را برای توده یا تورم احساس می نماید.

• جمع آوری نمونه بافت برای آزمایش (بیوپسی). پزشک شما ممکن است یک روش بیوپسی سوزنی مانند آسپیراسیون با سوزن ظریف یا بیوپسی با سوزن مرکزی را برای جمع آوری نمونه ای از بافت برای آزمایش توصیه کند. در طول بیوپسی سوزنی، پزشک یک سوزن نازک را به وسیله پوست شما وارد غده پاروتید آسیب دیده می نماید. سوزن برای بیرون کشیدن نمونه ای از سلول ها یا مایع استفاده می گردد.

در آزمایشگاه، پزشکان می توانند معین نمایند که چه نوع سلول هایی درگیر هستند و آیا سرطانی هستند یا خیر. پزشک شما از این اطلاعات برای معین پیش آگهی شما و اینکه کدام درمان برای شما برترین است استفاده می نماید.

• تست های تصویربرداری پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری غده پاروتید را برای یاری به درک میزان تومور توصیه کند. اگر تومور پاروتید شما سرطانی است، ممکن است به آزمایشاتی احتیاج داشته باشید تا علائم توسعه سرطان را جستجو کنید. آزمایشات ممکن است شامل سونوگرافی، ام آر آی و سی تی باشد.

درمان

درمان تومور پاروتید معمولاً شامل جراحی برای برداشتن تومور است. اگر تومور حاوی سلول های سرطانی باشد، پزشک ممکن است درمان های دیگری مانند پرتودرمانی و شیمی درمانی را توصیه کند.

عمل جراحی

عملیات های مورد استفاده برای برداشتن تومور های پاروتید عبارتند از:

• برداشتن بخشی از غده پاروتید. برای بیشتر تومور های پاروتید، جراحان ممکن است تومور و بعضی از بافت غده پاروتید سالم اطراف آن را برش دهند (پاروتیدکتومی سطحی).
• برداشتن تمام غده پاروتید جراحی برای برداشتن تمام غده پاروتید (پاروتیدکتومی کامل) ممکن است برای تومور های بزرگتر و آن هایی که قسمت های عمیق تر غده پاروتید را تحت تأثیر قرار می دهند توصیه گردد.
• جراحی گسترده تر برای سرطان های بزرگتر. اگر سرطان پاروتید به استخوان و ماهیچه های مجاور رشد نموده باشد، ممکن است احتیاج به عمل گسترده تری باشد. جراحان سعی می نمایند تمام سرطان و میزان کمی از بافت سالم اطراف آن را از بین ببرند. سپس آن ها برای ترمیم ناحیه کار می نمایند تا بتوانید به جویدن، قورت دادن، صحبت کردن، نفس کشیدن و حرکت دادن صورت خود ادامه دهید. این ممکن است شامل انتقال پوست، بافت، استخوان یا اعصاب از سایر قسمت های بدن برای انجام ترمیم باشد.

برای دسترسی به غده پاروتید، جراحان برشی را در نزدیکی گوش ایجاد می نمایند. در طول عمل، مراقبت های ویژه برای جلوگیری از آسیب به ساختار های مجاور، مانند عصب صورت که از غده پاروتید می گذرد، انجام می گردد. عصب صورت حرکات صورت را کنترل می نماید، بنابراین کشش یا بریدن عصب می تواند باعث فلج جزئی یا کامل صورت گردد که می تواند موقت یا دائمی باشد.

اگر عصب صورت باید برای برداشتن تمام تومور بریده گردد، جراحان می توانند آن را با استفاده از اعصاب سایر نواحی بدن یا پیوند های عصبی فرآوری شده از اهدانمایندگان ترمیم نمایند.

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتو های قدرتمند انرژی مانند اشعه ایکس، پروتون یا نوترون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می نماید. اگر تومور پاروتید شما سرطانی است، ممکن است پرتودرمانی پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی به جامانده توصیه گردد. رادیوتراپی گاهی اوقات به عنوان یک درمان اولیه استفاده می گردد، زمانی که جراحی یک گزینه نیست.

شیمی درمانی

شیمی درمانی یک درمان دارویی است که از دارو ها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می نماید. این به طور معمول برای درمان تومور های پاروتید استفاده نمی گردد. اما گاهی اوقات برای درمان سرطان های پاروتید که خطر انتشار بالایی دارند یا سرطان هایی که نمی توان آن ها را به طور کامل با جراحی حذف کرد، با پرتودرمانی ترکیب می گردد. شیمی درمانی بعلاوه ممکن است گزینه ای برای افراد مبتلا به سرطان پاروتید پیشرفته باشد که به سایر قسمت های بدن توسعه یافته است.