فاصله زیاد دانشگاه با صنعت علت کاربردی نبودن ریاضی، ضرورت حضور یک ریاضیدان در کنار اقتصاددان ها - وبلاگ ورزش و تندرستی

به گزارش وبلاگ ورزش و تندرستی، عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز علت کاربرد نداشتن ریاضی در جامعه را فاصله زیاد دانشگاه با صنعت و بوروکراسی میان آن دو دانست و از لزوم قرارگرفتن استادان ریاضی در کنار استادان دیگر در پروژه های مختلف سخن گفت.

دکتر غلامحسین اسلام زاده در گفت وگو با وبلاگ ورزش و تندرستی، درباره کاربرد ریاضی در کشورهای پیشرفته اظهار کرد: من یک دوره فرصت مطالعاتی در کشور سوئد گذراندم و آن جا دیدم که دانشگاه صنعتی چالمرز کنار کارخانه مرکزی ولوو ساخته گردیده است و آن کارخانه با هر کدام از دانشکده ها که می توانستند، ارتباط برقرار می کردند و از دانشجویان در پروژه های خود استفاده می کردند؛ مثلا از دانشجویان ریاضی در مباحث پیش بینی های آماری برای آینده یا تحلیل داده ها استفاده می کردند. در یکی از گرایش های ریاضیات کاربردی مکانیک سیالات در خارج از کشور استادان مکانیک، مدل سازی ریاضی را انجام می دهند و مدل تبدیل به مساله ای ریاضی می گردد و ریاضیدانان آن را حل می نمایند. در کارخانه های داروسازی هم همین روال وجود دارد و از فارغ التحصیلان ریاضی برای تحلیل داده های آماری استفاده می گردد، در کل پروژه های چندتخصصی خیلی خوب می توانند کار را پیش ببرند.

اسلام زاده ادامه داد: در اقتصاد یکی از مسائلمهم پیش بینی آینده است و این پیش بینی کاملا مرتبط با ریاضی است؛ ریاضیدانان با مبحث سری های زمانی با استفاده از اطلاعات موجود وضعیتی را که در آینده اتفاق خواهد افتاد، پیش بینی می نمایند و حضور یک ریاضیدان در کنار اقتصاددان ها می تواند یاری بزرگی به حل بحران های اقتصادی کند.

وی شیوه آموزش ریاضی در ایران را به صورت سنتی و به سبک سخنرانی توصیف کرد و اضافه نمود: در ایران استادان چندان از ابزارهای یاری آموزشی استفاده نمی نمایند و در تدریس با دانشجویان تعاملی ندارند؛ اما در خارج از کشور دستیاران آموزشی که خود از دانشجویان دکتری هستند، برای دروس پایه دانشجویان کارشناسی کلاس های آزمایشگاه یا حل تمرین برگزار می نمایند و اگر دانشجو مطلبی را در طول کلاس یاد نگرفته باشد در کلاس حل تمرین که جمع کوچکتری است با دستیار آموزشی اشکالش را رفع می نماید. این سیستمی است که در ایران چندان جا نیفتاده، البته بعضی دانشگاه ها این رویه را شروع نموده اند.

اسلام زاده در پاسخ به سوالی درباره تناسب سرفصل دروس کارشناسی و کارشناسی ارشد با نیازهای روز، گفت: بازنگری در سرفصل ها شروع گردیده، اما همچنان الگویی که در حال تدریس است، الگوی 40 سال گذشته است، البته دروس در نوع خودشان متناسب با دروس مشابه در دانشگاه های خارجی هستند؛ اما در کشورهای پیشرفته برخی دروس کاربردی تر را اضافه کردند که ما آن ها را نداریم یا کمتر داریم.

این استاد ریاضی با بیان این که طرح های کهاد طرح های مثبتی هستند و باعث می شوند دانشجویان در زمینه هایی که علاقه دارند، فعالیت و درآینده کارآفرینی نمایند، اضافه نمود: البته این طرح ممکن است موجب تضعیف پایه ریاضی دانشجویان ریاضی برای ورود به مقطع ارشد گردد، اما در کنگره جهانی ریاضی سال 2006 عنوان شد که تقریبا نیمی از دانشجویان وودی کارشناسی وارد مقطع ارشد نمی شوند و حدود 4 الی 5 درصد دانشجویان ورودی کارشناسی ریاضی وارد دکتری می شوند؛ بنابراین نباید آن ها را صرفا برای ورود به مقاطع بالاتر تربیت کرد.

اسلام زاده با اشاره به روند کاهش تمایل دانشجویان به رشته های علوم پایه، توضیح داد: من فکر می کنم طی چند سال آینده با کمبود دانشجو روبرو خواهیم شد، در حال حاضر گرایش به علوم پایه کم گردیده و این موضوع در 15 سال آینده اثر خود را نشان خواهد داد. درآینده با کمبود متخصص علوم پایه روبرو می شویم. مجددا ممکن است علوم پایه مورد توجه قرار بگیرد و دوباره متقاضیان آن زیاد شوند. بازار کار هم تا آن زمان ایجاد گردیده است، زیرا بسیاری از نیروها بازنشسته می شوند و کمبود متخصص وجود خواهد داشت.

عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز با محدود خواندن بازار کار در وضعیت فعلی، صندلی دانش آموختگان ریاضی در بازار کار را متناسب با ذوق و سلیقه و مهارت های فرد و کارآفرینی در راستای آن دانست و تاکید نمود: اطلاعات ریاضی یک دانش آموخته ریاضی ممکن است در حرفه اش به کار نیاید، اما باعث ورزیدگی فکری فرد خواهد شد و این باعث می گردد در حرفه اش موفق باشد.

وی راه چاره برون رفت از وضعیت فعلی ریاضیات را تغییر قالب های سنتی در آموزش و سیاست گذاری ها دانست و گفت: چه دانشجویان ریاضی محض و چه دانشجویان ریاضی کاربردی باید به دنبال زمینه های کار عملی بگردیم، چون این بحث مطرح است که افرادی که ریاضی کاربردی می خوانند هم عملا در حوزه ریاضیات محض کار می نمایند. این مسائل در رشته های مهندسی هم وجود دارد، زیرا آن ها دروس را تئوری می خوانند و هنگام ورود به صنعت سردرگم هستند.

به گفته اسلام زاده اگر مسئولان موانع بوروکراسی ورود دانشگاه ها به صنعت را بردارند، یاری بزرگی به فارغ التحصیلان همه رشته ها می گردد. یکی دیگر از کارهایی که مسئولان می توانند انجام دهند، این است که الزام ایجاد نمایند در پروژه های مختلف تا آن جا که ممکن است از دانش آموختگان ریاضی هم در کنار دیگر متخصصان استفاده گردد.